DY SKAJET E NJË LITARI
MARRËVESHJA THEMELORE ME KISHËN ORTODOKSE SERBE NË MAL TË ZI
Për kryemnistrin dhe ministrin shqiptar në Qeverinë e Malit të Zi, cekim që për veç se u takon të merren me ujdinë e shtetit malazez në raport të politikës së shtetit me kishën serbe, e cila edhe mund të na dëmtojë, e të na rrezikoj njëkohësisht duke iu referuar përmbajtjes normative të marrëveshjes, mendojmë që duhet veçuar se poashtu rrezik në vetvete paraqet edhe vet Ligji për Kulturë i cili do të duhej të quhej jo si aktualisht –Ligji për Pasuritë(Të mirat) Kulturore , por edhe sipas praktikave të fqinjëve në rajon , ai do të duhej të quhej Ligji për trashëgimi kulturore sepse pasuria kulturore –sidomos e breg detit malazez , në origjinë ishte shqiptare që në fillim të mijëvjeçarit të lindjes së krishtit si popull i vetem apostolik në këto hapsira ku krishtërimi u propagandua njëkohësisht nga të dy apostujt në frymën e tolerancës maksimale shqiptare dhe ku edhe sot kemi kisha me dy altar –atij të lindjes dhe atij perëndimor, por jo vetë kaq –paria e dy riteve vëllzërore –me ndarjen ekishave , mbajti një mbledhje të përbashkët se sido të duhej të ndryshojë një prift katolik nga një Prift Ortodoks dhe se kjo normë e klerit shqiptar pas 5- 600 viteve u bë normë për vetë Papën i cili vazhdoi të martohej e të mos rruaj mjekrën edhe për qindra vite , pas mbledhjes në Tivar. E për sa i përket kulturocodit në emër të ligjit , elementit arbëroro ilir – tashmë të konvertuar për shembull as në mendje nuk u shkon që serbomalazezët në Kotorr ishin pakicë , kurse shqptarë kish më shumë.E kështu ishte edhe në kohën e“ Sarajeve të Krajlive të Kotorreve të Reja.
Andaj marrim guximin intelektual që ai i pagëzuar jashtë natyrshmërisë së kulturës autoktone , ky ligj i pagëzuar kështu vë në pozita të barabarta ardhacakët me vndasit arbërorë, që nuk goditën asnjë kishë në Kotorr nga koha e lashtë që pretendojnë.
Po kujt ti ankohesh kur shqiptarët me shtet dhe shteti me shqiptarë kanë zënë e luajn qorthi në vend se të forcojnë insttucionet e pakicave në shtet. Shih fjala bie edhe vetë Këshilli Kombëtar i Shqiptarëve që i takon të merret mekëto punë para shtetit –që e njeh shtetin dhe shteti atë, mësuam se ish i regjistruar në regjistrin e Shoqatave joqeveritare të shtetit e të cilat kur nxerrin vendime nuk është se obligojnë shtetin. Mendimet e tij nuk obligojnë askë , kurse para botës me formimin e një trupi të këtillë ata përligjin demokracinë rreth standardeve të pakicave …?!
Politika shtetrore malazeze po na vjedh historinë e besimit arbërore të dukleatëve që nuk është se ishin të krishterë të pastër –sipas parametrave të Papës, andaj edhe kryqzata e 4 u bë me urdhër të Papës kundra atyre që i takonin besimit të vjetër shqiptar-arbëror. Sot pjestarë të atij riti , janë ata fise arbërore që shquhen me festa të shtëpisë – ku lutnin „ perënditë e vatrës“ e Papa i njihte si besimi Albigjin apo kataras që kështu në gjuhën e tij quhej macja e zezë andaj identifikoheshin me djallin . Shih spekulimet me prapavijë kulturocidit që nis me luftën e bërë , më 7.10.1042 ku hostoriografia malazeze thotë se Dukleatët së bashku me vendasit e organizuar i sulmojnë Romejtë ..“?! -Po harrohet se dukleatët dhe vendasit ishin e njëjta gjë dhe i njëjti vend E kjo betejë u përvetësua sot nga malazezët dhe është e njohur si Dita e Armatës Malazeze , apo Beteja e Tugjemilit –Tivar duke e vetëshkruar këtë fitore , si fitore e malazezëve . E që këtu hetohet që ka diçka e cila nuk shkon , sepse jo në vitin 1042- kur kishat ende ishin të pa ndara , por edhe në vitin 1478… në dokumentet Osmane , kjo „ dinasti Dukleate(malazeze), bashkë me gjithë Malin e Zi –bregdetin dhe Malin e Zi qëndror quhesh ARNAVUTLUK . Ndërsa Kisha Ortodokse Serbe ende ishte në SERBISTAN-si në hartë. Por , nëse Abazoviq si shqiptar bashkë me Gjekën dëshirojnë të iu falin edhe nja 2-300 vjetë histori të krishterimit me „Temelni Ugovor“ akti i nënshkrimit të Konventës me Kishën Ortodokse Serbe për neve shqiptarët do të ishte një problem më pak , sepse me nënshkrim vetë -kisha serbe, automatikisht -del të ketë çuar dorë nga mrekullitë e Shën Gjon Vladimirit i cili jetoi para se kisha serbe – gjoja ardhi në Mal të Zi dhe që bëri ca mrekulli për çka u shpall i shenjtë- por që nuk ka të dhëna nga kisha serbe se kur u shenjtërua.
Shih , Serbia në vitin 1448 quhesh SERBISTAN , kurse ajo që njihesh si Shqipëria e Venedikut – sipas hartave osmane quhesh – Arnavutluk-kështu siç e quajn tuqit Shqipërinë ..?!
Hilja kishtare e radhës në këtë mes qëndron edhe në faktin e marrëveshjes me marrveshje (me shqiptarët) – por pa shqiptarë që rrëfen prifti i Dioklesë për Betejën e Tigjemilit – tsiç duan ta quajnë si Anonimi i Tivarit – duke fshehur që[llimisht identitetin etij si shqiptar edhe pse dihej që quhej Arqipeshku Gerguri –kurse nga etimologjia, emri gur asku nuk lidhet me gjuhën serbe. E kjo bëhet për të iu ofruar mundësisht arealit gjuhësor sllavo kroat , pa çka se faktet historike dhe etimologjike Hercegovinën dhe gjithë bregdetin malazez , bashkë me Kotorrin , në defterët e Venedikut i nxjerrin në strukturë etnike albaneze , si shumicë , në raport me serbët pakicë . Dhe kështu ish deri në vitin 1945 kur me dekret të fuqive të geopolitikës evropiane , ky bregdet iu dha Malit të Zi…?!
Prandaj askush nga shqiptarët që sado pak e njeh historinë nuk mendoj se vlerëson keq që Abazoviq , ka fyrë dinjitetin e qenies katolike shqiptare – por, sipas neve , është vetë kisha katolike shqiptare, në radhë të parë – anmik i vetëvetës, pasi pranoi të ndahet me dekret të X- IKËSIT-atij që ik…?!, në disa bashkësi të krishtra që mbinë si këpurdhat pas shiut duke përgatitur tertenin për Arqipeshkvinë eTivarit që të humbë pozicionin e vet –si Arqipeshkvi shqiptare. dhe që me dekret të qeverisë malazeze u regjistruan –coptuan me ligj mbi 50 bashkësi fetare . Në këtë frymë duhet të jertë edhe formimi i bashkësisë katolike , kujtoj të Sutomorë-Tivar e ku tashti këta në Arqipeshkvinë e Tivarit –mesha të u çohej në gjuhën sllave e të mos çohej më në gjuhën shqipe –arbërore , duke përsëritur rastin e Kotorrit , si qendër e aristokracësë katolike shqiptare që ish dikur.Pasi u kanë ra për hise punë të mëdha –si shqiptar , siç thirren e u pëlqen dhe mirë është të paktën që duhet ta dijnë për shqiptarët hoj katolikë hoj mysliman qofshin të gjitha mizat me serbomalazezët na i kanë hequr pas Kongresit të Berlinit e këtej deri te Luftrat Ballkanike, merret vesh në kohë paqeje – ndërkombëtarët – mbreti Nikollë dhe Sulltan Hamiti të cilët na i nënshkruan marrëveshjet e paqejes , për statusin e besmtarëve myslimanë të Ulqinit të qartësuar në mënyrë taksative se të cilat të drejta u takojnë me nënshkrim të mbretit Nikollë dhe Sulltan Hamitit dhe e cila doemos që vlen edhe sot ë një të ngjashme Mbreti Nikollë e nësnshkroi edhe për statusin e Arqipeshkvisë së Tivarit me PAPËN – ku u morën nën mbrojtje katolikët shqiptar – andaj larg duart nga Tivari – me meshë në gjuhën malazeze- të tipit ekumenik .Bëjeni një të tillë në Budvë e kënaqni edhe serbët. Andaj këto dy çështje për shqiptarët janë të mbyllura. Kurse për sa u përket statusit të myslimanëve në Podgoricë me sa dijmë neve- pasi Podgorica u mor me luftë nga malazezët Bashkësia Islame atje nuk ishte fare objekt i marrveshjes për komunitetin myslimanoboshnjak dhe këto çështje nuk mund të na i zgjidhë –sipas të drejtës së preambulës së konventave në analogji as vetë Ibrahimoviqi e besa as Rastoderi për të cilët thuhet – për sai përket Sanxhakut që Osman Rastoder ishte komandant i policisë nyslimane të sanxhakut në trevën e Bihorit të Naltë gjatë Luftës së Dytë Botërore dhe i takonte grupit të cilët dëshironin që Sanxhakun të ia bashkangjesin Kosovës dhe se për veç shqipes fliste edhe serbish… –WKIPEDIA.
– Por që realisht asnjë nga këta marrëveshje nuk u zbatuan sa duhen e siduhen – dhefajin më shumë se tradhëtia , po na e ka vetëtradhëtia,. Politika e coptimit të etnosit ktolik shqiptar për llogari të nacionalizmit zvarranik malazez është ajo që hetohet nga aioroplani , se me ndarje të ndryshme artificiale të etnosit katolik shqiptar-shtei vazhdimisht po imtëson kompaktsinë e katolikëve shqiptare në Mal të Zi . E në veçanti edhe vetë brenda Arqipeshkvija e Tivarit ..Prandaj duke ngritur shqetësimin edhe një herë pyesim se me çfarë prapavije e përse po ndodh në organizim të jetës së bashkësisë katolike të qytetit të Tivarit , me rrethinë coptimi organizativ i familjeve katolike brenda vet territorit të Tivarit / E ku shqiptarët katolikë të qytetit , fjala vjen – për tej Topolicës -Tivar Poshtë , Sushanji shkojnë me Kotorr e jo me Tivar kurse ndraje të tilla alogjike pa e zgjatur kemi në të gjithë qytetet e Malit të Zi.
Ndoshta nuk na shihet për të madhe të cekim që. Koha është Shaptë dhe nëse nuk e pret Ti atë , të pret ajo ty. Pa dyshim që përkufizimin më të mirë të kësaj trysnie perfide të sllvofolësve të krishterë mbi elmentin ktolik shqiptar në besim NËKOHËN SHPATË duke përjetuar asimilimin fetar e kombëtar në sllav mbase e tha vetë – Marko Milanov dhe Vuk Karaxhiq, kur në letër këmbimët e tyre edhe me Njegoshin thanë për kombësinë dhe gjuhën e tyre edhe këtë xhevahir që fshihët për orgjinë shqiptare të malazezëve , si kjo : „ që neve jemi arbanas – arbanaški , por nëse duam të qëndrojmë në këto hapësira na duhet të krijomë identitet të ri –duke folur nashki. Shih për këtë edhe librin : Miroslav Qosović Njegoš je izmislio srpsku narodnost crnogoraca Cetinje 2013, po kjo le të jetë një histori po ashtu në vete. Se po luhet një politikë prapaskenash në prag të nënshkrimit të marrëveshjes me kishën serbe nga levat e shtetit malazez ka qenë dhe është deri në hollësi i projektuar-si projekt …e në çka dyshojmë dhe na e vërteton edhe vetë vizita e parë e Abazoviqit te presidentit kroat në këtë temë pas lajmërimit të nënshkrimit të marrëveshjes së cekur . Dhe Presidenti kroat , i pyetur nga gazetarët se çfarë mendon ai si kroat- katolik – për nënshkrim të marrëveshjes me kishën serbe – u përgjegj logjikshëm se çështja e saj është punë e brendshme e Malit të Zi dhe se kjo nuk hapë teren për pozitën e katolicizmit kroat – po kujt i duhet kjo si konstatim – veç një djallë e di –Kroatët kurrë nuk zbritën në organizim të katolocizmit në Mal të Zi. Kotorri u ndërtua nga mjeshtrit shqiptarë – për nevojat e klasës katolike shqiptare që kish hitorikisht numrin më të madh të kardinalëve shqiptarë pr gjatë mijëvjeçarit në raport me tjerët . Dhe mjerisht u asgjësuan..?! Po duket nga frika që mund të kishim sërish në këtë mijëvjeçar ndonjë Papë nga kombësia jonë që na takon sepse ai zgjidhej nga Kardinalët e kardinal më shumë do të kishte sot shqiptarë . Po të mos ishte Enver Hoxha me ateizmin e vet dhe krimin makabër mbi katolicizmin në shqipëri .
Prandaj falendeuar lisë komuniste vdiqën , u persekutuan dhe u mbyten nga Enver Hoxha – pa mëshirë , pa çka se numrikisht katolikët shqiptar ishin më së paku …?!!! Edhe kjo zëre se ish një prapavijë për të ulur numrin e Kardinalëve shqiptar që do të dominon dhe do të zgjidhnin sërish një Papë Shqiptar. Ekjo po arrihej duke na shpallur të gjithëve si shqiptar popull ateistë . pa çka se në Rumi vazhdimisht është kënduar T LUMIT NA PËR TMADHIN ZOT QË SKEM KJEN E ZOTI NA KA FALË .